Dinsdag 10 december 2019
recensie
Ogen en oren tekort bij Panama Pictures in KW-Café
Bij de opening van de avond bleek dat Stripped, één van de twee performances niet zou kunnen doorgaan. Wat jammer, ging door het publiek! In deze20 minuten durende solo zou Tarek Rammo ‘dansend de hoogte’ ingaan. Maar…recent was zijn schouder zodanig geblesseerd dat optreden onverantwoord en dus niet mogelijk was. Het publiek zag later op de avond een trailer van deze solo. Wat een rijkdom aan beweging, spierkracht, elegantie! Maar het publiek snapte toen ook, dit is onmogelijk met een geblesseerde schouder. En toch werd het een memorabele KW-avond.
Nu en hier
De ruim 150 bezoekers kregen dus geen solo maar, als ‘vervanging’, het duet To cut a long story short met Francesco Barba en Jefta Tanate, twee charismatische performers met een achtergrond in capoeira, urban, acrobatiek en dans. Het werd een duet ‘in de breedte en diepte’ met sterke muziek die beweging en spierkracht ondersteunt, een duet bij vlagen ook ronduit grappig. Maar ook een duet met momenten van intimiteit waarop de jongensachtige bravoure van het stel plaats maakte voor woordeloos begrip. Als publiek kom je oren en ogen tekort.Wat een bewegingsrijkdom en interactie, je wilde als publiek de actie telkens wel ‘stilzetten’ om nog beter te kijken, even terug te draaien, in te zoomen op handen, voeten en gezichten. Duizendmaal geoefend ontstond nu, hier in Eersel op het toneel van de Muzenval opnieuw een ontmoeting van twee stoere jongens/mannen. Juist ervoor had choreograaf, en artistiek leider van PP, Pia Meuthen verteld over haar werkwijze. In dit geval was de speciale uitstraling en band tussen Francesco en Jefta het begin. Pia levert het thema aan en de spelers improviseren, dagen achtereen, alles vastgelegd op camera. Met deze camerabeelden en het artistiek team (componist, dramaturg, kostuumontwerper lichtontwerper en scenograaf) stelt Pia dan de voorstelling samen. En begint het eindeloze oefenen, de improvisatie moet herhaald, geperfectioneerd worden, in het lijf gaan zitten. En dat was wat het publiek zag, een perfecte bezielde improvisatie alsof die nu en hier ontstond.
Klein en complex
De KW-avond was begonnen met de solo van Francesco Barba uit de voorstelling Requiem for Lost Things . Hier kwam een ander aspect van de werkwijze van Pia Meuthen naar voren: literatuur, teksten, poëzie die haar ‘raakten’ als inspiratiebron. Ze vertelde hoe bij de voorstelling Reqiuemde schrijver Julian Barnes haar inspireerde. Met een boek/verhaal over verlies en dood van zijn geliefde vrouw na dertig jaar huwelijk. Maar ook over de onbetrouwbaarheid van onze herinneringen. Teksten uit het boek hangen tijdens de improvisaties overal in de oefenstudio. Het decor, stellages, alles is meteen aanwezig bij het begin. Spelers halen uit de teksten hun eigen beelden om alleen en met elkaar te improviseren in het decor vol met camera’s! Componist en musici zijn aanwezig om vanaf het begin beweging met muziek te ondersteunen en te laten aansluiten. Het KW-publiek zag Francesco Barba in een 10 minuten durende solo uit het midden van het stuk. Gevraagd was om vooral ‘te kijken, te zien, te voelen en zichzelf vragen te stellen’. Welke emoties zag ze, wat vond je vreemd, wat snapte je niet? Bij de vragenronde aan het einde van de avond werd duidelijk dat er op dit gebied weinig vragen waren. Een complex concept, een abstract thema herkennen op basis van ‘tien minuten tussenstuk/solo’ is eigenlijk niet te doen.
Panama is Paradijs
De tussentijdse vragen van Ton van Asseldonk aan Pia leverden mooie verhalen op zoals over het ontstaan van de naam Panama Pictures. Het boek van Janosch over Kleine Tijger en Kleine Beer was in haar jeugd het lievelingsboek en nu haar inspiratiebron voor de naam. Tijger en Beer zien een heerlijk naar bananen ruikende doos met de tekst Panama en gaan op reis. Op zoek naar Panama waar het leven mooier is, omdat alles van onder tot boven naar bananen ruikt. Maar na een grote reis en omzwerving blijkt het paradijs dichterbij dan verwacht, thuis! Boodschap: ga vooral op reis maar bedenk…het paradijs zit vooral in je hoofd! Een vraag ging over ‘waar zijn de vrouwen in de voorstellingen van Panama Pictures’? Pia vertelde dat de sfeer bij acrobatiek in het circus haar zeer had geïnspireerd. Met mannen, spierkracht, bravoure en toch een eindeloos volstrekt vertrouwen in elkaar. Aan het einde kwam heel even aan bod dat Panama Pictures ook bedreigd wordt door grote bezuinigingen bij het Fonds Podiumkunsten. Panama Pictures gaat op stap met voorstellingen naar het verre buitenland. Maar is ook huisgezelschap van de Verkadefabriek in Den Bosch, met voorstellingen in Den Haag, Rotterdam, Amsterdam en………Eersel! Een langdurig applaus maakte na 1,5 uur een einde aan deze memorabele KW-avond. Paradijs Panama Pictures mag nog lange niet verdwijnen!
vooraf
Dynamisch, ongepolijst en bij vlagen spectaculair, maar tegelijkertijd ook kwetsbaar en intiem. Panama Pictures maakt voorstellingen voor een breed en gevarieerd publiek op het snijvlak van dans en circus waarin de disciplines moeiteloos in elkaar overvloeien. Dans en acrobatiek, vervlochten met klassieke muziek, elektronische beats en zang. In het KW-Cafe zal artistiek directeur en choreograaf Pia Meuthen een introductie geven op ontstaan, filosofie en werkwijze van PanamaPictures. Voor de laatste voorstelling Requiem for Lost Things (RfLT) was bijvoorbeeld het aangrijpende boek van Julian Barnes over het omgaan met het verlies van zijn vrouw het uitgangspunt. Haar presentatie zal worden afgewisseld met een tweetal spectaculaire solo’s door de performers Tarek Rammoo (Stripped) en Francesco Barba (Solo uit RfLT), steeds voorafgegaan door een korte toelichting. Het belooft in december een bijzondere KW-jubileumavond te worden. Pia Meuthen en de performers beantwoorden aan het einde in het nagesprek ook de vragen.
Meer over de Gasten
Pia Meuthen (Duisburg, 1972) volgde haar dansopleiding aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten en de Fontys Dansacademie in Tilburg. In 2002 heeft zij Panama Pictures opgericht en is hiermee een graag geziene gast op festivals in Duitsland, Noorwegen, Spanje, Zwitserland, Polen, Engeland, Oostenrijk, China, Maleisië en Indonesië. Pia Meuthen is als gastdocent verbonden aan de Fontys Dansacademie in Tilburg. Ze maakte haar eerste dansstukken al op jonge leeftijd, nog op de middelbare school in Duisburg, de stad in het Roergebied waar ze opgroeide. Ze zag er de baanbrekende voorstellingen van Pina Bausch in de jaren tachtig. Vorig jaar kreeg Pia Meuthen de Prins Bernhard Cultuurprijs voor haar ‘unieke en indrukwekkende oeuvre’. Panama Pictures is het huisgezelschap van de Verkadefabriek in ‘s-Hertogenbosch.
Francesco Barba (Italie, 1984)
Opleiding: Academie voor Theater en Dans, Amsterdam, afdeling Moderne Theaterdans
Tarek Rammoo (Nederland, 1988)
Opleiding: Codarts Circus Arts, Rotterdam. Werkte ook bij Cirque du Soleil.
